8. mrt, 2020

Kleine oase

Een hels kabaal vult mijn oren, de man in de scootmobiel rijd voorbij en de ganzen aan de overkant lopen hem achterna. Dit dagelijks tavereel om ze te voeren en het vermakelijke gakken geeft me elke dag een lach op mijn gezicht.

Een omgevallen boom in de tuin neemt mijn aandacht. Toch zakt mijn aandacht naar het water...

Bloemen en planten beginnen steken voorzichtig hun kopjes in de lucht, de oever veranderd van een goudgele, dorre boel naar een licht groene oase met kleine sprietjes en met weerspiegeling van zonnestralen en de ganzen die dobberen, voel ik een gons van geluk door mijn buik omhoog gaan...

Alle kippen en konijnen hebben een plekje in de zon gevonden waar ze zich te goed doen aan de warmte en de nieuwe geuren die de natuur afgeeft.

Opnieuw gaat mijn blik naar de omgevallen lijsterbes. Het was een prachtige en sierlijke boom, eigenlijk een tweelingboom. Dat is tegelijkertijd ook de reden dat de storm de boom heeft gevloerd. Water die tussen de twee stammen loopt zorgt voor verrotting van de stam en maakt de boom hol en zwak. Nooit geweten en altijd bijzonder genoten van het natuurlijke dak boven de dieren. Hun beschutte plek is nu een open vlakte. Gelukkig is het voorjaarszonnetje nu zeer welkom. Onze eigen kleine oase groeit en bloeit, laat los en geeft.

Vandaag de eerst plantjes gepoot.

Liefs Mech...