1.85 cm is soms heel erg klein...

26-12-2016

Het is gewoon niet te geloven, maar een kilo of 5 in 2 weken, voor een jongen in de groei is enorm veel. 

Ik zie zijn holle ogen en voel zijn paniek maar kan zijn angst niet wegnemen. Hij vraagt mij of ik de huisarts wil bellen. Het enige wat hij eet is pitloze druifjes. 

We meten eerst of er sprake is van koorts en ik wil hem graag mobiliseren, dat betekend uit bed; zodat ik hem beter kan inschatten. Het kost het ventje zoveel moeite dat ik besluit om gelijk te bellen. Ik vertel hem dat ik straks de telefoon aan hem geef, hij weet immers goed wat hij voelt.

Hij verteld rustig hoe het verloop is gegaan, wat hij voelt en het verbaasd mij hoe goed hij zich kan uitdrukken. Wat ben ik toch trots op mij bonus zoon. Hij spreekt dezelfde taal maar is nog maar 16 jaar. 

We rijden naar de huisartsenpost en ik zie zijn gezicht vertrekken, zijn ademhaling is kort en strak en elke hobbel voel ik voor hem. Natuurlijk worden we niet direct geholpen maar wel direct doorverwezen, ondanks geen koorts aanwezig. 

Gelukkig geneest hij goed na een operatie en een paar dagen ziekenhuis en zijn papa en mama bij hem in de buurt. Zijn bonus ouders zijn ook in de buurt, dubbel veilig gevoel lijkt mij!!!

1e Kerstdag zie ik hem weer voor het eerst en ik besef hoe ik zelf geschrokken ben van mijn zieke bonus zoon, ik voel hoe diep hij mij raakt en hoeveel hij voor mij betekend. Wat naar dat je dit dan pas echt goed voelt, gaat er door mij heen en vooral besef ik mij hoe gelukkig ik mag zijn met 2 bonuszonen die mijn gezin compleet maken.

Ik heb al die tijd de angst van zijn vader gevoelt en gezorgd dat alles gewoon doordraaide zoals hij ook altijd doet voor mij.. Liefde is echt zo fijn maar bah wat is het ook scherp soms...

Mijn grote, kleine ventje die dubbel zoveel verdiend en ook krijgt...

Liefs Mech...