Blog
Een hels kabaal vult mijn oren, de man in de scootmobiel rijd voorbij en de ganzen aan de overkant lopen hem achterna. Dit dagelijks tavereel om ze te voeren en het vermakelijke gakken geeft me elke dag een lach op mijn gezicht.
Een omgevallen
boom in de tuin neemt mijn aandacht. Toch zakt mijn aandacht naar het water...
Bloemen en planten beginnen steken voorzichtig hun kopjes in de lucht, de oever veranderd van een goudgele, dorre boel naar een licht groene oase met kleine sprietjes
en met weerspiegeling van zonnestralen en de ganzen die dobberen, voel ik een gons van geluk door mijn buik omhoog gaan...
Alle kippen en konijnen hebben een plekje in de zon gevonden waar ze zich te goed doen aan de warmte en de nieuwe geuren
die de natuur afgeeft.
Opnieuw gaat mijn blik naar de omgevallen lijsterbes. Het was een prachtige en sierlijke boom, eigenlijk een tweelingboom. Dat is tegelijkertijd ook de reden dat de storm de boom heeft gevloerd. Water die tussen de twee
stammen loopt zorgt voor verrotting van de stam en maakt de boom hol en zwak. Nooit geweten en altijd bijzonder genoten van het natuurlijke dak boven de dieren. Hun beschutte plek is nu een open vlakte. Gelukkig is het voorjaarszonnetje nu zeer welkom. Onze
eigen kleine oase groeit en bloeit, laat los en geeft.
Vandaag de eerst plantjes gepoot.
Liefs Mech...
Een schrikkeljaar betekent in dit geval dat 2020 geen 365, maar 366 dagen telt.
Die extra dag is éénmaal in de 4 jaar nodig omdat het de aarde niet lukt om in 365 dagen een baan rond de zon te draaien. Daar is afgerond per jaar 6 uur meer voor nodig. In 46 voor Christus voerde Julius Caesar de Schrikkeldag in. Door elke 4 jaar één dag er tussen te voegen, is de disbalans tussen onze jaartelling en de tijd die de aarde nodig heeft een rondje om de zon te maken, zo goed als opgelost. De schrikkeldag is 29 februari...
Liefs Mech...
`Samen hoop`
“Wat een lief beestje, ahhhhh ze zijn allemaal zo schattig.” Een kennis van mij heeft een foto van jouw op Facebook gezet samen met jouw broertjes en zussies. “Hulp gevraagd” staat erboven.
Ik wil al een tijdje een kat, een ”2e hansje” het liefst, net als onze huidige kater waar ik direct verliefd op werd.
Hij lag in een mandje onder een tafel in een woning in Zuid laren, een plek waar van je verwacht dat je daar een heerlijk leventje hebt en de bewoners om je geven, toch was je niet langer welkom. Je was eigenlijk van de dochter des huizes maar zij ging studeren in Amerika en kon jou niet meenemen. De bewoners wilde hun vrijheid terug nu alle kinderen het huis uit waren en zaten toen vast aan jou.
Je lag erg op jouw gemak en keek mij aan. Na 10 minuten naar mij te hebben gekeken kwam je op mijn schoot zitten, gaf kopjes alsof je mij vertelde dat je mee wilde. Ik heb je meegenomen en je bent er nog. Wat zijn we van jou gaan houden, jij stoere “splits-oor”. Jouw 2e naam, je vecht alle indringers de straat uit, komt gehavend weer thuis maar staat de volgende dag gewoon weer op wacht. Je bent een lieve en stoere, niet al te grote kater. Je laat je zien, laat je horen maar altijd op een afstandje en dringt je nooit op. Ons hele gezin is gek op je, incl. kippen en honden.
Wel een beetje onder de indruk maar geheel onbewust loop je richting onze “kater des huizes.”
Je bent blij en huppelt door “zijn”
territorium vanuit jouw veilige benz, incl mandje, eten en drinken, kattenbakje en speeltjes met knuffelbeest.
Je bent buiten geboren als zoon van een “zwerfkat”. Je bent een “gewone” huis, tuin en keuken kat maar duidelijk een ontzettend lief beestje. Iedereen is ook gelijk weer verliefd op jou, behalve onze stoere “Splits-oor” Hij kijkt naar je, loopt weg, komt terug, blaast wat en is toch weer heel nieuwsgierig, dus blijft in jouw buurt. Ook hij gaat van jouw houden, dat kan niet anders. Over een paar maanden staan jullie stoer samen op wacht en leert “Splits-oor” jou een stoere kater te zijn.
Je bent zo onder de indruk van “Splits-oor”, dat je heen en weer over de eetkamerstoelen rent en klautert, glijd over de tafel en plof, zo voor zijn neus. “Oei”, ik schrik ervan. “Splits-oor” doet niets en loopt rustig weg via het kattenluik naar buiten. Pffffff onvoorspelbaar maar zo lief en puur. Blij dat jullie er zijn…